Sakrament chorych może być udzielony każego dnia "na wezwanie".
Wezwania księdza do udzielenia sakramentu chorych można dokonać w kancelarii parafialnej, zakrystii lub u księdza dyżurnego. Należy podać adres chorego oraz jego stan zdrowia dla określenia jakie sakramenty chory będzie mógł przyjąć. Przy dalszych odległościach uzgadnia się środek transportu.
W parafii katedralnej jest zwyczaj wyjazdu do chorych z posługą sakramentalną w pierwsze soboty miesiąca. Zgłoszenia osób, do których kapłan ma się udać są przyjmowane w zakrystii lub kancelarii parafialnej.
Informacje o duszpasterstwie chorych
Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą - sakrament chorych (namaszczenie chorych):
Namaszczenie chorych "nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości"
Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.
Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. ponadto, "jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,15).